Saturday 31 January 2015

Ταινία: The Cell

Ο άνθρωπος είναι ένα πολυδιάστατο Ον με φυσικό σώμα με ενέργεια-ζωή με συναισθήματα και σκέψεις (ανώτερες-αγνές και κατώτερες -επιβίωσης). Στη συγκεκριμένη ταινία παρουσιάζεται με πολύ ενδιαφέρον τρόπο η ταύτιση του ανθρώπου με αυτό που κατανοεί ως πιο ανώτερο μέσα του, δηλαδή το νου. Ο άνθρωπος σκέφτεται άρα υπάρχει. Υπάρχει σε ένα κόσμο φαινομενικά ανύπαρκτο, έναν κόσμο που δείχνει πως ο ίδιος  τον δημιουργεί  και  τοποθετεί τον εαυτό του εκεί μέσα,  έτσι ακριβώς όπως τον ονειρεύεται. 

Βέβαια σε αυτόν τον κόσμο έχει κάποιους περιορισμούς όσον αφορά στο να οραματιστεί τον εαυτό του. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι περιορισμοί αυτοί δημιουργούνται από τις επιθυμίες του, τα πάθη του και από τον τρόπο που βλέπει ο ίδιος τον εαυτό του. 

Ναι, αλλά μήπως τελικά αυτό δεν συμβαίνει και στην πραγματική ζωή;  Η μήπως και η πραγματικότητα είναι απλώς ένα παιχνίδι του νου;


Οι πρωταγωνιστές μοιάζουν με ταξιδιώτες, μόνο που το ταξίδι τους αφορά στη βουτιά μέσα στον ίδιο τους εαυτό. Είναι το πιο οδυνηρό και πιο λυτρωτικό ταξίδι…. Στη χώρα του πουθενά. Εκεί όπου κρύβονται τα πάντα μέσα σε σκοτεινές γωνιές, έτοιμα να κατασπαράξουν τον απρόσκλητο επισκέπτη. Όλοι οι φόβοι, όλοι οι δισταγμοί, όλα τα πάθη, όλες οι αμφιβολίες, οι απογοητεύσεις…. Ένας ολόκληρος κόσμος, εφιάλτης κρυμμένος σε αυτό που αποκαλούμε Ασυνείδητο. 

Η ψυχή παραδομένη στα κατώτερα αυτά στοιχεία  (ή μήπως να τα αποκαλέσουμε στοιχειά;). Φυλακισμένη στον πύργο της, περιμένει αυτόν που θα σκοτώσει τον Κέρβερο για να  την απελευθερώσει και να της χαρίσει τη χαμένη της αγνότητα (στην ταινία συμβολίζεται με την παιδική ηλικία του πρωταγωνιστή). 

Τελικά μόνο η συνείδηση είναι αυτή που μπορεί να τα καταφέρει (συμβολίζεται από τη γυναίκα επιστήμονα). Μόνο αυτή μπορεί να έρθει αντιμέτωπη με τον δράκο, δηλαδή με την ίδια την σκιά του ανθρώπου και να τον νικήσει. Αλλά δεν θα τα κατάφερνε ποτέ μόνη της. Ενώ έχει τη σοφία να ξέρει ότι τίποτα από όλα αυτά τα τρομακτικά δεν είναι παραγματικότητα παρ όλα αυτά παρασύρεται από τον κόσμο αυτό της πλάνης. Θα χρειαστεί η βούληση (την συμβολίζει ο αστυνομικός), που δεν παρασύρεται από τον σκοπό και θα την πείσει τελικά πως τίποτα δεν είναι αλήθεια.

Και έτσι ξεκινά ο αρχετυπικός πόλεμος. Η μάχη μεταξύ της  μαύρης και του λευκής πλευράς. Πολεμάνε τα αρχέτυπα, ο Άρχοντας του Σκότους και η Κυρία του Αγνού Φωτός . Και παρ όλο που η ταινία , σύμφωνα με κάποιους, είναι για «γερά νεύρα», επέρχεται η λύτρωση με τη νίκη της φωτεινής πλευράς. Μια μικρή θυσία όμως πάντα πρέπει να προσφερθεί…… 

Πηγή: nea-acropoli-athens.gr

Κοινωνικά Δίκτυα

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...